من لباس شخصی بودم. ولی نه مزدوری که بی‌بی‌سی میگفت و نه معصومی که صداوسیما نشان میداد. رو به رویم هم کسانی بودند که نه ایادی استکبار بودند و نه عوامل صهیونیست. پیر و جوان، زن و مرد؛ همه جمع بودند! کارگری آمده بود شرمندگیِ زن و بچه‌اش را فریاد بزند. کارمندی آمده بود هرچه رئیسش توی سرش زده بود توی سر مامورها بزند. زنی آمده بود روسری‌اش را روی دست گرفته بود. مردی آمده بود زن بی‌روسری را دید بزند. همه آمده بودند. مردم یعنی همین؛ خوب و بد!
از آن‌طرف سرباز آمده بود که اگر نمی‌آمد بازداشت و اضاف میخورد. سرباز آمده بود با لباس شخصی که پشت رفیق‌هایش خالی نماند. افسر آمده بود بزند خودشیرینی کند تشویقی بگیرد. افسر آمده بود قورباغه‌ها هفت‌تیر کش نشوند! بسیجی آمده بود ببیند خاطره بسازد بعدا چهارتا رویش بگذارد و تعریف کند. بسیجی آمده بود جان بدهد که امنیت نرود. لباس‌شخصی آمده بود آن وسط با ناجایی‌ها تسویه حساب کند. لباس‌شخصی آمده بود که اینجا سوریه نشود. نیروهای امنیتی یعنی همین؛ خوب و بد!
میخواهم بگویم که اگر کسی زد ما بودیم، که اگر کسی خورد ما بودیم! که اگر کسی کشت ما بودیم، که اگر کسی مُرد ما بودیم! رحم کرد ما بودیم رحم نکرد ما بودیم! که نظام ما هستیم.. که مردم ما هستیم!
توی بازار سر هم کلاه میگذاریم ماییم. محرم ایستگاه صلواتی میزنیم ماییم. سیل می‌آید خانه خراب میکند جمع میشویم سقف بالاسر میسازیم، ماییم. توی شادی بُرد مراکش باهمیم، هواپیما‌ی‌اکراینی سقوط کرد، در غم باهمیم! توی سر و کله‌ی هم میزنیم ماییم! به کسی ربط ندارد! من نمیگویم دلمان به صداوسیما حوش باشد نه! اما گوشمان به آن‌طرف آب هم نباشد! به بی‌بی‌سی ربط ندارد! ایران‌اینترنشنال فقط مینالد! هرچه بیشتر بنالد بیشتر دلار به پایش میریزند! دلش برای ما نمیسوزد! مسیح علینژاد که به دلار حقوق میگیرد چه میفهمد ارزش ریال و تومان را؟! من و تو دلش برای من و تو نمیسوزد زن و مرد مینشینند و می‌فرمایند شام! نمیدانند مردم اینجا املت بدون گوجه میخورند، چون گوجه گران است! و برایشان مهم نیست. ما فقط سرخط خبرهایشان هستیم چون اگر ما نباشیم آن‌ها هم نیستند. اگر روزی ما خوش باشیم آن‌ها نیستند! ما مهمیم چون میتوانند پول بگیرند بنشینند در #اتاق_خبر لندن با لباس آنچنانی و آرایش و بگو و بخند درباره بدبختی ما تهرانی‌ها حرف بزنند! ما هرچه هستیم خوب و بد، زنده و مرده، خودمانیم! آن‌ها ما نیستند. فارسی حرف میزنند اما از ما نیستند! به فکر ما نیستند..
اگر میزدم و به حق بود پولی به حسابم نمیریختند. و اگر میزدم و به ناحق بود و فیلمش در می‌آمد اول تکذیبم میکردند و بعد احتمالا از پنجره هتل پایم لیز میخورد پایین. و اگر فیلمش در نمی‌آمد که هیچ. اگر میزدند و سرم میشکست و فیلمش در می‌آمد می‌آمدند خانه‌مان و تقدیر و تشویق و چه و چه. و اگر فیلمش در نمی‌آمد کسی محل سگ نمیداد.
اعتراض امری طبیعی است و حقی اسلامی، اما چه کنیم ما که به برکت انقلاب خمینی و اعتقادات خامنه‌ای و تئوری‌های چمران و جملات آوینی و قانون بهشتی، دوستانمان کم و دشمنانمان زیاد اند! و ما ملت همین اعتقادات هستیم و همین‌ها را خواستیم! خوب و بد..
